تاريخچه روابط عمومي درايران 
 
روابط عمومي در ايران براي نخستين بار در شركت نفت ايران پديدار شد ، در ميان مؤسسات و سازمان هاي بخش خصوصي و دولتي د رايران شركت ملي نفت ايران براي اولين بار و پيش از همه دفتر روابط عمومي تأسيس نمود در شركت سابق نفت ايران و انگليس تا سال 1330 يك دفتر اطلاعات و مطبوعات وجود داشت و اين دفتر رابط بين اين شركت و مطبوعات بود . پس از ملي شدن صنعت نفت دفتري تحت همان عنوان در شركت ملي نفت ايران تأسيس گرديد و عنوان همين دفتر بود كه بعداً به روابط عمومي تبديل شد . نخستين سمينار روابط عمومي نيز در ايران در تاريخ 30 آذر سال 1343 توسط شركت نفت در آبادان و دومين سمينار روابط عمومي در 13 مهر 1344 در كرمانشاه از سوي شركت نفت برگزار گرديد . وزارتخانه ها و مؤسسات بزرگ ديگر ايران به اقتباس از اين شركت و سال ها پس از تأسيس دفتر روابط عمومي در شركت ملي نفت ايران اقدام به تأسيس دفاتر روابط عمومي كردند . پس از تشكيل واحدهاي روابط عمومي در ايران نياز به تربيت كارشناس روابط عمومي احساس شد . براي اين كار وزارت اطلاعات و جهانگردي (سابق) اقدام به تشكيل كلاس هاي كوتاه مدت آموزشي نمود . در اين كلاس هاي كوتاه مدت كارمندان روابط عمومي اين وزارتخانه براي يادگيري اصول و مقدمات و تكنيك روابط عمومي شركت مي كردند . استادان و صاحب نظران روابط عمومي با توجه به زمان دوره و يا به تحصيل شركت كنندگان به آنها آموزش هاي مورد نياز را ارايه مي دادند پاره اي از وزارتخانه ها مانند وزارت امور خارجه براي آموزش كارمندان و وابستگان خود در كشورهاي خارج راساً به تشكيل دوره هاي كوتاه مدت روابط عمومي اقدام نمودند . در سال 1345 براي تشكيل دانشكده اي در رشته روابط عمومي ، مطالعاتي صورتي گرفت كه در سال 1346 منجر به تشكيل مؤسسه عالي مطبوعات و روابط عمومي شد اين مؤسسه عالي با اجراي آزمون ورودي از ميان فارغ التحصيلان دبيرستان ها در رشته هاي ادبي ، رياضي ، طبيعي و روزنامه نگاري ، تعدادي دانشجو براي تحصيل در رشته ليسانس روابط عمومي بر مي گزيد دانشجويان پس از طي 4 سال تحصيل و گذراندن 140 واحد درسي موفق به اخذ ليسانس در رشته روابط عمومي شدند . مؤسسه عالي مطبوعات و روابط عمومي در سال 47-1346 فعاليت خود را آغاز كرد . فعاليت هاي اين دانشكده تا سال 1357 ادامه داشت و هر سال تعدادي ليسانس روابط عمومي وارد بازار كار شدند . ولي به طوركلي برخلاف كشورهاي سرمايه داري ، دفاتر خصوصي روابط عمومي كه خدمات كارشناسانه به دفاتر روابط عمومي دولتي و غيره دولتي بفروشند ، وجود نداشت ، تنها پيش از انقلاب تعدادي بنگاه تبليغاتي در تهران وجود داشتند كه در زمينه آگهي هاي بازرگاني ، خدماتي تخصصي خود را به واحدهاي روابط عمومي دولتي و غيردولتي مي فروختند . در كشورهاي صنعتي ، روابط عمومي از بطئن مؤسسه هاي بخش خصوصي تولد يافت . ولي در ايران اين مؤسسه هاي دولتي بود كه براي اولين بار روابط عمومي را به وجود آوردند . پس از انقلاب دولتمردان و مديراني كه در ابتدا مسئوليت اداره سازمان ها را پذيرفته بودند با توجه عوامل گوناگون چندان توجهي به فعاليت روابط عمومي نكردند كار دفاتر روابط عمومي بعد از انقلاب با كار واحدهاي ديگري چون انجمن اسلامي ، بسيج ، جامعه اسلامي موازي گشت و موجب شد روابط عمومي در حاشيه قرار گيرد ولي به تدريج كه كارها در مؤسسه ها سازمان ها به روال عادي برگشت و جريان امور سير شد اين احساس كمبود و مشكلاتي كه عملاً پيش آمد دست اندركاران را وا داشت تا اقداماتي براي تجديد حيات و فعال كردن روابط عمومي ها انجام دهند . يكي از اولين اقدامات ، برگزاري سميناري بود كه به همت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي در سال 1363 با شركت روابط عمومي هاي مستقر در تهران برپا شد . اين سمينار به مدت سه روز مسايل اساسي و بنيادي روابط عمومي ها را مورد بررسي قرار داد و با پذيرش اصل فرهنگ اسلامي و تطبيق اهداف و رسالت هاي روابط عمومي با آن ، زيربناي حركت روابط عمومي را براي تجديد حيات آن پي ريزي كرد . در طول مدت جنگ دوره هاي كوتاه مدت و بلندمدت آموزش روابط عمومي به وسيله مركز آموزش مديريت دولتي براي آموزش كارمندان مشغول به كار دفاتر روابط عمومي و مؤسسات دولتي و غيردولتي تشكيل شد و در سال 1368رشته روابط عمومي كه بعد از انقلاب از آموزش عالي حذف شده بود در دانشگاه علامه طباطبايي باز گشوده شد و ادارات كل روابط عمومي وزارتخانه ها و مؤسسات در مراكز استان نيز اقدام به تشكيل دوره هاي آموزشي روابط عمومي براي كارمندان خود كردند و سازمان امور اداري و استخدامي كشور آيين نامه كاري دفاتر روابط عمومي را تصويب كرد.